وقتی رهبرانقلاب با دل‌ پُر خدمت امام می‌رفت

رهبر معظم انقلاب در خاطره ای به بیان واکنش امام خمینی نسبت به اعتراض ها علیه عملکرد بنی صدر پرداختند و ضمن تاکید بر صبر و دوراندیشی امام (ره) به رفتار پر محبت ایشان اشاره کردند و فرمودند :  در زمان ریاست جمهورى بنى‏صدر، وقتى مأیوس شدیم از اینکه امام حرف ما را در باره‏ى آقاى بنى‏ صدر قبول بکنند، خدمت ایشان رفتیم. ما یکى‏یکى مى‏رفتیم، چند نفرى مى‏ رفتیم، نوشته ا‏یى مى‏گفتیم، زبانى مى‏گفتیم. من یک‏بار خدمت امام رفتم و صریحاً گفتم من به این نتیجه رسیده‏ام که چون دیگر نمى‏شود با آقاى بنى‏صدر برخورد بکنیم، من به همان روش قبل از انقلاب باید عمل بکنم. ما قبل از انقلاب حرفهایى مى‏زدیم، که وقتى کسى در آن حرفها مى‏اندیشید، موضعى نسبت به آن دستگاه پیدا مى‏کرد. من به ایشان گفتم مجبورم الآن حرفهایى بزنم، که وقتى کسى درباره‏ى آن‏ها اندیشید، موضعى علیه آقاى بنى‏صدر بگیرد.

 امام نگاه کردند و تبسمى کردند و هیچ‏چیز نگفتند. در آن زمانها، گاهى مى‏شد که من با دل پُر خدمت امام مى‏رفتم؛ اما وقتى مى‏آمدم، به رفقا مى‏گفتم که امام دستى به سر و صورت ما کشیدند و لقمه‏ى حلوایى با لطف و نگاه خودشان در دهان ما گذاشتند، ما را رها کردند؛ بعد که مى‏آمدیم، باز در سخنرانى خودشان مى‏گفتند: آقاى رئیس‏جمهور، آقاى بنى‏صدر! یعنى همان، همان بود! ایشان مصلحت مى‏دیدند؛ چون بالاخره ایشان حکیم بودند. امام یک حکیم به معناى واقعى بود؛ یعنى واقعاً پشت دیوار و پشت حجاب را مى‏دید، که ماها قادر نبودیم آن را ببینیم. ایشان چیزهاى خیلى ریزترى از آنچه که در حد دید ما بود و هست، مى‏ دید.